กลายเป็นข่าวท่ีสื่อแทบทุกสำนักพากันนำเสนอข่าวเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา หลังจาก อแมนดา เรย์โนลด์ส พร้อมด้วยสุนัขพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ อายุ 8 ปี ชื่อฟินเนแกน ยื่นฟ้องสำนักงานสรรพากรสหรัฐฯ หรือ ไออาร์เอส ต่อศาลแขวงเขตตะวันออกของรัฐนิวยอร์ก ฐานไม่ยอมให้เธอระบุชื่อของ ฟินเนแกน เป็นผู้อยู่ในความดูแล (dependent) เพื่อหักลดหย่อนภาษี 

โดยคำฟ้องให้เหตุผลว่าหมาน้อยฟินเนแกน ต้องพึ่งพาเธอทั้งหมด ทั้งในเรื่องอาหาร ที่อยู่อาศัย การรักษาพยาบาล การฝึก และการเดินทาง

เรย์โนลด์ส ระบุเพิ่มเติมว่า เจ้าฟินเนแกน ไม่มีรายได้เป็นของตนเอง อาศัยอยู่กับเธอเพียงผู้เดียว และมีค่าใช้จ่ายต่อปีเกิน 5,000 ดอลลาร์ ซึ่งสอดคล้องกับเงื่อนไขที่ IRS กำหนดไว้สำหรับการเป็นผู้อยู่ในความดูแลของเธอตามกฎหมาย 

ทั้งนี้ ไออาร์เอส ให้คำนิยามสัตว์เลี้ยงว่าเป็น “ทรัพย์สิน” แต่เรย์โนลด์สแย้งว่าไม่ตรงกับชีวิตเธอ เพราะเจ้าหมาน้อยเป็นมากกว่านั้น

“ในทุกความหมาย ฟินเนแกนก็เหมือนลูกสาวของฉัน และเป็นผู้อยู่ในความดูแลของฉันอย่างชัดเจน” เรย์โนลด์ส กล่าว พร้อมย้ำว่า แม้คดีนี้จะดูแปลก แต่ไม่ใช่คดีที่ไร้สาระ ชวนหัว หรือขาดมูลความจริง

เธอยังมองว่ากฎเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงของไออาร์เอส ถือเป็น “ภาระที่ไม่เป็นธรรม” ต่อผู้เสียภาษี เนื่องจากหน่วยงานเองก็ยอมรับว่าสัตว์บางประเภท เช่น สัตว์ช่วยเหลือ (service animals) สามารถเข้าข่ายได้รับสิทธิประโยชน์ทางภาษีได้.