แววนักธุรกิจ

     ชื่อณิชานาฏ ตันศิลป์ ชื่อเล่น ไม้เอก  แต่พี่ๆในแอลเอเรียกว่าเบส หรือเบ็ท เนื่องจากตอนมาแอลเอใหม่ๆ พี่ๆเอ็นดู และแนะนำให้ไปทำนวด เลยได้ชื่อในวงการมาค่ะ จากตอนเด็กๆ ไม้เอกฉายแววนักธุรกิจมาแต่เด็กค่ะ เป็นเด็กที่ชอบการค้าขายมาก จำได้ว่า มีอยู่วันหนึ่งคุณพ่อพาไปร้านธนบุรีศึกษา (ร้านรวมเครื่องเขียนอุปกรณ์การเรียน สวรรค์ของเด็กๆรวมถึงไม้เอกด้วย) และได้ซื้อปูนปลาสเตอร์ กับแม่พิมพ์มา แล้วหนูก็ชอบมาก ทำเล่นเป็นสิบๆตัว แล้ววันหนึ่งไม้เอกก็เกิดไอเดีย ทำเองไม่ได้แล้ว เราต้องหาพนักงาน จำได้ว่าตอนนั้น ไม้เอกอยู่ประมาณประถมศึกษาปีที่ 3 ก็ขึ้นไปบนบ้าน แล้วปรินท์กระดาษว่า “ด่วน รับสมัครพนักงานทำตุ๊กตาปูนปลาสเตอร์” แล้วเอาไปแปะไว้ที่ประตูรั้วหน้าบ้าน พอคุณพ่อคุณแม่กลับมาก็อึ้ง.. ตะลึงตึงตึงไปเลย ลูกเอ้ย ..อยากจะมีกิจการซะแล้ว เป็นอะไรที่ขำตัวเองมาก พอมานั่งนึกย้อนถึงวัยเด็ก 

         หลังจากนั้นไม่นาน คุณพ่อก็ได้เสียชีวิต ไม้เอกอยู่ช่วงมัธยมปลาย ก็เลบอยากจะช่วยคุณแม่หารายได้เสริมและอยากจะฝึกภาษา เลยชวนเพื่อนไปที่ถนนข้าวสาร พอเดินเห็นร้านขายของแฮนด์เมด เช่นพวกรถตุ๊กๆที่ทำมาจากกระป๋องเบียร์ หรือการ์ดกระดาษป๊อปอัพ เลยเกิดไอเดียอีก ว่า..เอ้ .. เขาทำได้ ขายได้เงิน แถมเวลานักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมาถามก็ได้คุย ได้พูดภาษาอังกฤษ และถ้าเขาซื้อไปยังเป็นการโปรโมทเอกลักษณ์ของประเทศเราได้ด้วย เลยชวนเพื่อนวิ่งไปร้านตั้งฮั่วเส็งที่มุมถนน ไปได้ผ้าดิบมาขนาดพื้นที่ประมาณ 2 คนนั่งได้ และสบู่ก้อน 1 แพค กับมีดแกะสลัก 1 อัน เพื่อนนั่งพับถุงกระดาษ สำหรับเอาไว้ใส่สินค้าเวลาลูกค้ามาซื้อ ส่วนไม้เอกนั่งแกะสลักสบู่เป็นลวดลายดอกไม้ต่างๆ แล้วก็มีกระดาษ A4 1แผ่น ตั้งอยู่ข้างหน้าว่า “Carving Soap, Souvenir from Thailand 35 Baht (1$)” กิจการไปได้เรื่อยๆ มีชาวต่างชาติมาแวะคุย มาหยุดถ่ายรูปบ้าง ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ไม่ได้คิดอะไร มาขายเป็นบางวันหลังเลิกเรียน จนถึงเที่ยงคืน บางทีก็ไปขายในวัดโพธิ์บ้าง ขายหน้าร้านขายแว่นบนถนนจักรพงษ์ ใกล้ๆกับแยกรามบุตรี มีอยู่วันนึง มีลูกค้าเป็นผู้ชาย อายุค่อนข้างเยอะแล้ว มาถามก้อนละเท่าไหร่ หิวมั้ย เดี๋ยวจะพาไปกินข้าว จะเก็บร้านเมื่อไหร่ เดี๋ยวเขาจะมา แล้วมีที่แกะสลักแล้วอยู่กี่ก้อน เขาซื้อหมดเลย วันนั้นยังจำได้ดี พอเขามาอีกทีประมาณ 5 ทุ่ม เขาก็ถามว่าชอบกินอะไร ไม้เอกกับเพื่อนก็บอกว่าอะไรก็ได้ จริงๆไม่ต้องพาไปกินข้าวก็ได้ แค่ช่วยอุดหนุนนี่ก็ดีใจมากๆแล้ว เขาเลยพาไปกินพิซซ่าบนถนนรามบุตรี เยื้องๆกับธนาคารกรุงศรีอยุธยา พอกินเสร็จก็แยกย้าย แต่ความใจดีของเขายังคงตราตรึงอยู่จนทุกวันนี้ 

        พอตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย จำได้ประมาณปี 1 เทอม2 ก็ร่วมกันกับเพื่อนเปิดร้านบารากุ ที่หลังมหาวิทยาลัย กิจการถือว่าไปได้เรื่อยๆ มีลูกค้ามากมายโทรมาสั่ง แล้วไม้เอกกับเพื่อนก็จะขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งตามร้านเหล้าที่หลังมหาวิทยาลัย จนถึงปี 3 เทอม 2 วันที่ 28 ธันวาคม 2012 คุณแม่ซื้อของชอบมาให้ ทั้งขาหมู ทั้งบะหมี่เกี๊ยว เฉาก๊วยบางรัก คือคุณแม่ตื่นตั้งแต่เช้านั่งรถเมล์ตระเวนซื้อแต่ของชอบของไม้เอกมาให้ (คือคุณแม่จะชอบไปซื้อแบบนี้เรื่อยๆอยู่แล้ว แต่จะส่งมาให้ทางรถตู้) แต่ครั้งนี้คุณแม่อยากมาพักผ่อน และไม้เอกก็มีของขวัญจะเซอร์ไพรส์ให้คุณแม่วันปีใหม่ แล้วพอคุณแม่มาถึงก็แกะถุง ทานข้าวกัน ให้คุณแม่พักผ่อน พอตกเย็นก็พาคุณแม่ขี่จักรยานเข้าไปในมหาวิทยาลัย ไปดูนก และชมพระอาทิตย์ตกดิน แล้วก็นั่งคุยกันไปเรื่อย จนขากลับ ประมาณ 6โมงเย็น วันที่ไม้เอกเสียคุณแม่ไปตลอดกาล มีรถบรรทุกหกล้อ เมาแล้วขับมาชนรถจักรยานของคุณแม่ เสียชีวิต ไม้เอกเสียใจมาก เพราะกำลังจะพาคุณแม่ไปดูบ้านที่ปราณบุรี ที่เก็บเงินมาจากกิจการเล็กๆ ” ร้านบารากุ "   ของขวัญที่อยากจะเซอร์ไพรส์คุณแม่ แต่กลับกลายเป็นว่าต้องเข้ากรุงเทพฯ พาร่างคุณแม่ไปที่วัดแทน อีกทั้งเรายังแพลนกันว่า พอปิดเทอมไม้เอกจะมาซัมเมอร์ที่อเมริกา แล้วยังนั่งดูเว็บไซต์ออนไลน์ว่าแม่อยากได้รองเท้ากระเป๋าอะไร จะซื้อให้ แต่ว่าเหตุการนี้มาเกิดขึ้นเสียก่อน หลังจากนั้นไม้เอกก็ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร แต่ชีวิตของเรายังอยู่ แม่คอยดูอยู่ ไม่อยากให้แม่เป็นห่วง เลยพยายามเก็บชิ้นส่วนของตัวเองขึ้นทีละเล็กทีละน้อย พยายามเดินหน้าต่อไปกับชีวิต..

       .. และก็ได้มาอเมริกาครั้งแรก เดือนมีนาคม 2013 ได้มาเจอชีวิตใหม่ๆ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ ได้เข้าทำงานที่โรงแรม Sea Island ในรัฐจอร์เจีย พอจบคอร์ส ก็กลับไปเรียนต่ออีก 1 เทอม แล้วกลับมาใหม่ที่โรงแรมเดิม แต่เป็นอินเทิร์นแล้วค่ะ ได้ทำงานจริงๆ เก็บเงินจนได้ซื้อรถมา 1คัน เป็นรถเก่าๆ แต่มีคุณค่าทางจิตใจมาก แล้วพอจบคอสอินเทิร์น ก็ย้ายไปแอตแลนตา ไปสมัครเรียนและทำงานร้านอาหารไทย จนเพื่อนที่คบกันตั้งแต่สมัยมาซัมเมอร์ ขอแต่งงาน ไม้เอกเลยตัดสินใจมีครอบครัว แต่ชีวิตก็ไม่ได้ราบรื่นไปซะทุกอย่าง เลยต้องจบชีวิตครอบครัวของเรา และได้ย้ายมาอยู่ที่แอลเอ และได้ลองทำหลายๆอย่าง ได้เรียนนวด ได้ทำ Receptionist ได้ขับรถส่งอาหาร หรือแม้แต่การขายตรง แต่มาจุดประกายตัวเองตอนทำขายตรง เพราะไม้เอกไม่ได้อยากจะเป็นแค่แม่ค้า ที่ขายของเพียงอย่างเดียว แต่อยากจะเป็นผู้ประกอบการที่สามารถช่วยชีวิตของคนอื่นได้ และตอบแทนสังคมได้ด้วย เพราะเงินที่หาได้ จะรวยเท่าไหร่ มันก็แค่นั้น จะเที่ยวรอบโลก สิบรอบ ยี่สิบรอบมันก็เหมือนเดิม พอเราจากโลกนี้ไป มันก็แค่นั้น แต่ไม้เอกอยากจะให้กิจการของไม้เอกมันได้ช่วยเหลือคนโดยการช่วยแก้ปัญหาผิวที่มันอาจจะเป็นจุดเล็กๆในใจของเขา ทำให้เขาได้ออกไปใช้ชีวิตได้อย่างมีอิสระ ไร้กังวลมากขึ้น และที่สำคัญคือการช่วยเหลือสังคมในการเพิ่มรายได้ให้กับคนอื่นๆที่เดือดร้อน เพราะไม้เอกเคยลำบากมาก่อน แต่ไม้เอกถือว่าไม้เอกโชคดีที่ได้รับความเมตตาและโอกาสจากผู้ใหญ่หลายๆท่าน อีกทั้งการที่เราใช้ผลิตภัณฑ์สักตัวที่จะใช้แล้วเห็นผล สามารถแก้ปัญหาที่เป็นปมเล็กๆในใจของเรา มันเป็นความรู้สึกที่เยี่ยมมาก มันมีความสุขใจเพิ่มขึ้นมาอีก อย่างไม้เอก บอกได้เลยว่า ไม้เอกมีปัญหาสิวมาตั้งแต่ประถมศึกษาตอนปลาย เจ็บมาเยอะ รักษามาเรียกได้ว่าทุกรูปแบบแล้ว ทั้งทานยาคุมเพื่อปรับฮอร์โมน ทั้งคอร์สเลเซอร์ กี่ตัวที่หมอบอกว่าดี ไม้เอกทำหมด ทั้งฉีดยาเข้าที่สิวเพื่อให้สิวยุบเข็มละ 3000 บาท ไม้เอกก็ทำมาแล้ว..

จุดเริ่มต้นธุรกิจนำเข้า ผลิตอาหารเสริม Innar ใน USA และความมุ่งมั่นต่อสังคม..

    แต่ที่ได้ทดลองมาทั้งหมดนั้น ยังไม่ได้ผล และไม้เอกก็รู้สึกว่าเหมือนถูกหลอกให้ทำ แถมผลที่ได้คือหน้า และผิวที่บางลง อ่อนแอ แพ้ง่าย อีกทั้งการทานยาวิตามินเอ ทำให้ฮอร์โมนของไม้เอกผิดปกติในระยะยาว ไม้เอกอยากจะหาผลิตภัณฑ์ที่จะช่วยเหลือคนที่มีปัญหาแบบไม้เอกให้ได้เจอตัวช่วยจริงๆ ที่เป็นของคนไทย และต้องใช้แล้วเกิดประสิทธิผล ..วันหนึ่งขณะดูคลิปของครูเงาะ ครูสอนการแสดงชื่อดัง เลยได้รู้จักกับผลิตภัณฑ์อินนาร์ ที่เป็นผลิตภัณฑ์ประเภทเสริมความงาม แต่ด้วยความพิเศษของอินนาร์ ที่แปลกไปจากผลิตภัณฑ์เสริมอาหารอื่นๆที่เคยรู้จัก และได้ทดลองใช้มา คือ ไม่ต้องยุ่งยาก ฉีก เท และอมไว้ใต้ลิ้น เห็นผลได้ วัดผลได้ ไม้เอกก็เลยชอบไอเดียนี้มาก และลองซื้อมาทาน ปรากฎว่าสิวที่เคยมี มันยุบลง และตอนนี้ไม้เอกก็จำไม่ได้แล้วว่า เวลาเจ็บตอนสิวอักเสบ มันรู้สึกยังไง หลังจากทดลองทานไปได้ซักระยะ เลยตัดสินใจติดต่อเข้าไปทางบริษัทอินนาร์ เพื่อขอเป็นตัวแทนในประเทศอเมริกา อีกทั้งไม้เอกยังรู้จักเพื่อนชาวต่างชาติมากมายที่อยู่ในแวดวงการแสดงในอเมริกา เพื่อนๆ บอกว่าไอเดียนี้ดีมากเลย  เพราะคนส่วนใหญ่ในโลกยุคโลกาภิวัฒน์นี้ชีวิตยุ่งยาก รีบเร่ง แข่งกับเวลา จะมานั่งผสมนู้นนี่ ไม่ว่างหรอก เดี๋ยวก็ลืม และกินได้ไม่ครบ ก็ไม่เห็นผลอีก หรือจะไปฉีดโบท็อกซ์ ก็ทำให้หน้าหนักและไม่เป็นธรรมชาติ จะทานยาที่สังเคราะห์มาจากสารเคมี ก็อันตรายจากสารที่เป็นบ่อเกิดของโรคมะเร็ง เพราะปัจจุบันคนตระหนักถึงความสำคัญของสุขภาพมากขึ้น โรคต่างๆ ก็สามารถเกิดได้ง่ายเพียงชั่วข้ามคืน ทำให้กระแสการดูแลรักษาสุขภาพทั้งภายในและภายนอกแบบครบองค์รวม เป็นอะไรที่ตอบโจทย์ได้ดี จากเคยขับรถ ก็เริ่มปั่นจักรยานหรือวิ่งออกกำลังกาย จากที่เคยพึ่งยาปฏิชีวนะ ก็เริ่มมองหายาสมุนไพร หรือพืชผักผลไม้ที่จะช่วยบำรุงร่างกายกันมากขึ้น..

    ตัวไม้เอกเองจากที่เคยเข้าคลินิก รับยาปฎิชีวินะ รับเลเซอร์ ก็ปรับเปลี่ยนมาเป็นฉีก ซอง แล้วเท อินนา มาอมไว้ใต้ลิ้น เพราะสารหลักของอินนาร์ คือ SOD ที่สกัดมาจากเมล่อน พันธุ์พิเศษจากประเทศฝรั่งเศส มีสารหลักอื่นๆที่มาจากธรรมชาติมากมาย ซึ่งตรงนี้ใครๆ ก็สามารถหาข้อมูลได้จากเว็บไซต์ของอินนาร์อเมริกา หรือโซเชียลมีเดียต่างๆได้เช่นกัน  แต่ความฝันของไม้เอกถือว่ายังไม่จบนะคะ.. ยังแค่เริ่มต้น เพราะเพิ่งจะหาผลิตภัณฑ์ที่ตอบโจทย์ในใจของไม้เอกได้ และได้ช่วยพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆบางส่วนไปบ้างแล้ว หากแต่ยังไม่ได้ช่วยเหลือสังคมได้มากมายเท่าที่ควร ตามที่ไม้เอกตั้งใจไว้ ซึ่งแนวโน้มการดูแลรักษาสุขภาพและผิวพรรณเป็นอะไรที่จะคงอยู่ และจะยังคงดำเนินต่อไปในอนาคตอย่างแน่นอน เพราะใครๆก็อยากจะมีความมั่นใจ แถมมีรายได้พิเศษ โดยไม้เอกก็จะมุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือสังคมของผู้ที่ทรมานจากปัญหาผิวพรรณ์ ที่สร้างความไม่มั่นใจให้กับตัวเอง อีกทั้งจะไม้เอกจะพัฒนาตนเอง และองค์กรให้ดียิ่งๆขึ้นไป และจะนำผลิตภัณฑ์ที่ดี ที่เป็นของคนไทยเรานี้ ไปสู่ตลาดโลกให้ได้ อยากจะประกาศให้โลกรู้ว่านอกจาก นวดไทย และข้าวไทยแล้ว เรายังมีอินนาร์ที่เป็นของไทย ที่จะช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างมากมายแน่นอนค่ะ

     เป็นอย่างไรบ้างคะ..สำหรับเรื่องราวจากมุมหนึ่งของ ไม้เอก ที่ไม่เพียงให้เราได้อ่าน  ความทรงจำ ในวัยเด็ก จนกระทั่งมาเป็นผู้นำเข้า Innar ผลิตภัณฑ์อาหารเสริมฝีมือคนไทยที่เธอแสนภูมิใจ  แล้วคุณผู้อ่านคิดเหมือนกันกับเราบ้างมั๊ยคะว่า วัยเด็ก มีค่าและเป็นสิ่งปลูกสร้างทางด้านจิตใจที่เสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับอนาคต แนวคิดของไม้เอกไม่ใช่นักธุรกิจที่อยากจะขายสินค้าเพื่อแก้ปัญหาเรื่องผิวพรรณเท่านั้น แต่ความคิดของเธอที่ผสมผสานผลกำไร และประโยชน์ของส่วนรวมต่างหากที่น่าสนใจ ..ซึ่งมีนักธุรกิจจำนวนไม่มากนักที่จะคำนึงถึงข้อนี้ เพราะ การทำธุรกิจเพื่อนำความโดดเด่นของธุรกิจออกให้บริการสู่สังคมนั้น ความจริงเป็นเพียงการทำในสิ่งที่เราต่างคนต่างมีความสามารถที่โดดเด่นแตกต่างกัน เพื่อใช้ความสามารถในรูปแบบของการทำธุรกิจที่แตกต่างนั้น ..มาสร้างสังคมมวลรวมให้สมบูรณ์ มีพร้อมทุกอย่างต่างหาก แต่ไม่ได้มีไว้เพื่อสร้างอาณาจักรที่สามารถจะครอบครองสัดส่วนพื่นที่ของโลกมนุษย์ให้มากที่สุด ..แล้วคุณผู้อ่านล่ะคะ.. บริหารธุรกิจแบบไหน.. ท้ายคอลัมน์นี้ ทางเราต้องขอขอบคุณ ไม้เอกที่ให้มุมมองน่ารักๆ แต่แฝงไว้ด้วยแนวคิดแบบมุ่งมั่นมาฝากคุณผู้อ่านกันนะคะ และสำหรับใครอยากพูดคุยกับเธอ เพื่อสอบถามถึงเรื่องของผลิตภัณฑ์ ก็ติดต่อได้ที่ โทร. 323-533-6999 แล้วพบกับเราที่นี่ กับสิ่งดีๆ ฉบับหน้าค่ะ สวัสดีค่ะ